İlginç, insan öğrenmeye benim kadar bağımlı olup da, belli alanlarda kendisini öğrenmekten sakınabilirmiş, varmış böyle bir şey... Bazı şeyleri anlamadığım zaman; arkalarında anlamaya değer başka şeyler olmadığına duyduğum -mesnetsiz- güven yüzünden anlamaya çalışmaktan vazgeçtiklerim yüzünden, öğrenmekten geri kaldığım şeyler da varmış...
Yani, elbette vardı da bunlar... Nasıl oluyor da unutuyor insan...
Demek ki "önyargılarla savaşmayı unutmak" da hep korkudan...
!!Artı!!
Korkulardan duvarlar öreriz
Kinle dolar yanımız yöremiz
Bu yüzden diğerlerini eleştiririz
Halbuki korkmasak dünyayı değiştiririz
Gerçekten bazen, size çok anlamlı gelmeyen mesajlar, başkalarının hayatlarını kurtarabilir... Onun için, ben bu mesajından da, bana değilse bile, ihtiyaç duyanlara dokunmasını gönülden arzuluyorum.
Okuma ödevi olarak da, Barış Özcan'ın sayfasında, yukarıdaki şarkıyla ilgili yazıya alıyorum sizi...
Not: Şu -guliicik- yazıyı yazarken o kadar çok yazım hatası yaptım ki... Klavye değiştirmem gerekiyor sanırım; önerilerinize açığım :)