Küçük hayal kırıklıkları verip
Büyük ümitsizlikler aldığım
Adaletsiz bir pazarlığı
"İnsanlık görevim" diye adlandıracaksam
Nihayet, ölüm korkusu
Eksik de olsa 'sağ kalma' isteğine
Hiç haber vermeden
Galip gelecekse
Bir kefede başarısızlıklarım
Bir kefede kifayetsizliklerim
Bu şekilde kurulmuş düzende
Vasıflarıma kalmıyorsa 'üçüncü kefe'
Bunlar yetmezmiş gibi bir de
İstediğim hiçbir şey olmadığı için
Hayallerimin peşinden de koşamayacaksam
Mecburi esaretin sonunda
Kursağımda bir lokmayla yaşamaktan
Daha fazlasını düşlemekten bile
Her geçen gün daha fazla ürküp
Kendi sessizliğime çekilince
Biri belki hatırlar da bakar
Ne zaman geleceğini bilmediğim
Gözyaşlı cenaze günümde
O 'üçüncü kefe'ye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder