Eskiye rağbet olsa bit pazarına nur yağardı sözünün tek istinası eski kaşardır

Kim kaldı eski kaşarlardan... diye berbat yerlerden vurarım öncelikle. Kötü espri yaptığım günleri özledim. 1 senedir yapamıyorum, sanki gri sikti beni! (Gri derken hani böyle gri ya da laci takımları giymiş ciddi mevzular anlamında... Grizu falan değil yaniii. Dün Ali Kırca 3-4 kere grizu yerine gruzi dedi zaten, dellendirmeyin beni)

Eskilerden, yani böyle 80'lerden hatta varsa 70'lerden (Whitesnake!!) bir albüm dinlediğim zaman genelde "Üle biz portakalda vitaminken adamlar şimdiki abidik gubidiklerden daha iyi müzik yapıyomuş" diye düşünüyorum ister istemez. Milliyet'te yazdılarda geçende, işte Emre Aydın olsun Gece Yolcuları olsun, bunları dinleyenler de rock dinliyoruz diyolar ya... Yazıda da diyordu ki sözü geçen sanatçılar arabesk yapıyorlar, sadece müzik aleti olarak elektro gitar kullanıyorlar. (Açın da seneler önce Steve Vai ile Billy Sheehan neler yapıyomuş, Slayer olsun Death olsun alemlerin nasıl anasını sikmişler görün sonra kendinizden utanın)

Lafı şuraya getiriyorum; acaba Whitesnake'in "taze balık" olduğu günlerde dinleyenler "Aaabi adamlar zamanlarının ötesinde müzik yapıyo. Tahminen 33 sene sonra da dinlenir bu şarkılar" gibi bir ileri görüşlülük sergilemişler midir? Yoksa benim gibi bir hıyar çıkıp "Nerde 50'lerin balladları azizim" demiş midir?

Demem o ki, "80'lerde çocuk olmak" gruplarında yok kılamentayn yok hayalet avcıları diye kendinizi çok germeyin nostaljiyle... 2o sene sonra da "2000'lerde çocuk olmak" diye millet "Furby vardı hatırladınız mı, sonra Playstation 2'de az mı Fifa mı daha iyi Pes mi muhabbeti dönüyodu hey allahım ne yıllardı" şeklinde geyiğe saracak.

Bana geçmişimi vermeyin. 80'lerde çocuk olmaktan bahsediyor herkes... "70'lerde çocuk ölmek" konusunu da açsa ya biri, yaşı büyütülüp idam edilenleri da ansa mesela...